Matryca psychosomatyczna jako fundament naszej rzeczywistości biologicznej i psychicznej: mechanizmy działania oraz możliwości zmiany poprzez pole prądu przesunięcia
Nasze ciało i psychika nie funkcjonują w próżni. Każdy impuls emocjonalny, każda reakcja ciała, każdy schemat myślenia ma swój głęboko zakorzeniony punkt początkowy. Tym punktem jest tzw. matryca psychosomatyczna — zestaw podstawowych wzorców, których źródłem są czynniki genetyczne, epigenetyczne oraz archetypowe struktury nieuświadomione. Ta matryca nie tylko decyduje o tym, jak postrzegamy świat, ale również o tym, jak działają nasze organy, jak reaguje nasz układ nerwowy i jak formują się nasze emocje.
W niniejszym eseju przedstawiamy kompletną strukturę matrycy psychosomatycznej, jej źródła, sposoby działania oraz nowoczesną metodę jej korekty poprzez zastosowanie pola prądu przesunięcia.
Czym jest matryca psychosomatyczna?
Matryca psychosomatyczna to prekonfigurowana struktura w organizmie ludzkim, która pełni rolę “systemu operacyjnego” dla naszych funkcji biologicznych, emocjonalnych i poznawczych. Nie powstaje ona w wyniku świadomego doświadczenia, lecz zostaje nadana od poczęcia na trzech fundamentalnych poziomach:
Archetypowym: struktury nieuświadomionej psychiki, nazwane przez Carla Gustava Junga “archetypami”. Są to wzorce takie jak Matka, Ojciec, Cień, Dziecko, które nadają znaczenie i emocjonalny sens naszym przeżyciom.
Matryca ta nie tylko kieruje reakcjami, ale filtruje informacje napływające ze świata zewnętrznego, interpretując je zgodnie z wcześniejszym zapisem.
Genetycznym: zestaw dziedziczonych cech strukturalnych, wrażliwości i reaktywności neurologicznej.
Epigenetycznym (rodowym): zapis doświadczeń emocjonalnych i traum przodków, przekazywany chemicznie poprzez metylację DNA i inne mechanizmy epigenetyczne.
Jak działa matryca w praktyce?
Wszystkie nasze przeżycia życiowe trafiają na już istniejący szkielet poznawczo-emocjonalny.
- Jeśli matryca zawiera zapis traumy porzucenia (np. poprzez archetyp Dziecka lub zapis rodowy), każde neutralne oddalenie drugiego człowieka może być interpretowane jako zagrożenie.
- Jeśli genetyczna struktura ukierunkowana jest na nadreaktywność układu współczulnego, nasze ciało może reagować atakiem paniki w sytuacjach codziennych.
Co ważne, doświadczenia życiowe nie tworzą matrycy, lecz ją umacniają. Oznacza to, że każde emocjonalne przeżycie staje się “dowodem” słuszności już istniejącego zapisu.
Emocje, epigenetyka i częstotliwość impulsów nerwowych
W stanie nieświadomego funkcjonowania, nasz mózg reaguje emocjonalnie na bodźce nie na podstawie ich rzeczywistego znaczenia, ale zgodnie z matrycą.
Badania wykazują, że emocje (zwłaszcza przewlekły stres) prowadzą do metylacji genów, czyli chemicznego wyłączania lub wygaszania ekspresji niektórych sekwencji DNA. Oznacza to, że nasz stan emocjonalny reguluje to, jakie białka są produkowane przez organizm.
W efekcie, matryca psychosomatyczna reguluje częstotliwość impulsów czynnościowych w naszym układzie nerwowym — czyli podstawowy rytm komunikacji wewnętrznej w organizmie.
Uspokojenie nie jest rozwiązaniem
Tradycyjne podejścia do samoregulacji często proponują “uspokojenie” — obniżenie częstotliwości fal mózgowych. Jednak obniżenie aktywności do poziomu <40 Hz prowadzi nie do regeneracji, lecz do:
• odcięcia od rzeczywistości,
• aktywacji treści z pamięci (najczęściej związanych z bolesnymi emocjami),
• deformacji percepcji.
Prawdziwa zmiana nie zachodzi przez “wyciszenie”, lecz przez przywracanie pełnej, zsynchronizowanej aktywności informacyjnej w całym organizmie.
Pole prądu przesunięcia jako narzędzie korekty matrycy
Pole prądu przesunięcia to fizyczny fenomen, polegający na zmianie pola elektrycznego bez przepływu ładunków. W kontekście biologicznym pozwala on na:
• zmianę napięcia błon komórkowych bez depolaryzacji,
• rozluźnienie przestrzeni glejowych i międzykomórkowych,
• wejście neuronów w rezonans bez sztucznego stymulowania ich.
To nie jest “stymulacja” — to nowe środowisko informacyjne, w którym stara matryca traci zdolność organizowania percepcji i emocji.
Jak pole przesunięcia wpływa na warstwy matrycy:
• Genetyka: wyciszenie ekspresji genów stresu, aktywacja genów odpowiedzialnych za regenerację.
• Epigenetyka: brak potwierdzenia dawnych traum prowadzi do stopniowej dezaktywacji znaczników epigenetycznych.
• Archetypy: dezaktywacja nieuświadomionych wzorców interpretacyjnych przez wygaszenie powiązań bodziec-reakcja.
Przepisanie matrycy = odbudowa rzeczywistości
Gdy wszystkie sploty nerwowe znajdują się w przepływie falowym, a informacja z rzeczywistości może napływać bez zniekształcenia, wówczas:
• nowe doświadczenia są rejestrowane bez odniesień do przeszłości,
• emocje przestają być reakcją pamięciową, a stają się odpowiedzią sytuacyjną,
• układ nerwowy odbudowuje nowe, rzeczywiste wzorce czucia i myślenia.
Podsumowanie
Matryca psychosomatyczna jest strukturą pierwotną, lecz nie niezmienną. Dzięki zastosowaniu jednorodnego, harmonicznego pola prądu przesunięcia możliwe jest stworzenie warunków, w których przeszłe wzorce nie są już aktywowane. To prowadzi do prawdziwej zmiany: biologicznej, emocjonalnej i poznawczej.
Nie poprzez wysiłek ani mentalną kontrolę, ale poprzez zmianę środowiska informacyjnego, które resetuje system do jego naturalnego, niezakłóconego stanu.
Patrząc na to, że matryca jest stanem ustalonym w przeszłości, zachodzi rozwarstwienie czasu, gdzie reakcje ciała pochodzą z ustalonej przeszłości nieadekwatnej do teraźniejszości …. ale o tym w następnej notatce.
DQ