Rozdział z książki Gariajewa „Лингвистико-волновой геном. Теория и практика”
Genetyczna informacja falowa z preparatów DNA, zapisana w polaryzacjach splątanych fotonów, będąc kwantowo nielokalną, przechodzi (rozwija się) w szerokopasmowe widmo fal elektromagnetycznych (EM), które jest izomorficzne z polaryzacjami fotonów.
Modulacje polaryzacji fotonowo-radiowej przez optycznie aktywne cząsteczki DNA są nośnikami kwantowej nielokalnej informacji falowej morfogenetycznej i szerzej – metabolicznej. Ponieważ obraz Fouriera widm radiowych istotnie zależy od rodzaju sondowanej substancji, zasugerowaliśmy, że zjawisko to może być podstawą nowego typu spektroskopii – spektroskopii polaryzacyjno-laserowo-radiowej (PLR spectroscopy) [Prangishvili, Gariajew al., 2000].
Obserwacja, że charakterystyki fotonowe i radiowe różnych obiektów (widma PLR-Fouriera kryształów, wody, metali, DNA itp.) są zapamiętywane przez lustra laserowe i „żyją” przez pewien czas, stała się faktem fundamentalnym. Istotne jest, że te „widma lustrzane” (pamięć PLR) są dynamiczne w czasie, podobnie jak równoważne widma bezpośrednio wyczuwanego obiektu. Te wysoce złożone i pod wieloma względami niezrozumiałe nieliniowe dynamiki z „pamięcią” mają powtarzające się w czasie wzory widmowe. Również tutaj może być realizowane zjawisko powrotu solitonu Fermiego-Pasta-Ulama, które obserwowaliśmy już w przypadku nieliniowej dynamiki DNA podczas rozpraszania światła na jego żelach [Gariajew, 1994].
Charakterystyczne powtórzenia obrazów spektralnych indukowanego promieniowania fal radiowych preparatu DNA przedstawiono na rys.4. Jest to pierwszy przykład, że względnie statyczny, wielowarstwowy nośnik zapisu (lustra laserowe) przechowuje dynamiczną informację spektralną o zapisywanych obiektach. Wykryte zjawiska mogą stanowić realną podstawę do opracowania zasadniczo nowego typu zapisu wideo, a także stworzenia nowej kinematografii. Dalsze badania ujawniły wysoką aktywność biologiczną (genetyczną) fal radiowych generowanych w takich warunkach przez preparaty DNA.
Za pomocą takiego napromieniowania DNA byliśmy w stanie spowodować superszybki rozwój bulw ziemniaka poza glebą (wydłużenie pędów do 1 cm na dobę) i gwałtowne zmiany w ich morfogenezie z tworzeniem małych bulw nie na kłączach, lecz na łodygach. To samo napromieniowanie było w stanie spowodować statystycznie istotne „ożywienie” starych i martwych nasion Arabidopsis thaliana pobranych ze strefy czarnobylskiej w 1987 roku. Kontrolne napromieniowanie spolaryzowanymi falami radiowymi nie zawierającymi informacji o DNA jest biologicznie nieaktywne [Gariaev i Tertishniy, 1999]. W tej serii eksperymentów uzyskaliśmy jeszcze jeden dowód na możliwość istnienia informacji genetycznej w postaci spolaryzowanego laserowo-radiowego pola fizycznego.
Możliwość ta jest omawiana i dyskutowana przez biologów od około 70 lat. Przypuszczamy, że głównym kanałem informacyjnym w tych eksperymentach z DNA są sprzężone („splątane”) modulacje polaryzacji fotonów i fal radiowych na przejściach „foton⇔radiofala” z zachowaniem sprzężenia informacyjnego między nimi w ramach jednego z wariantów nielokalności kwantowej (patrz poniżej). Z tego powodu dobrze znany fakt, że informacyjne biomakromolekuły, takie jak DNA, RNA i białka, mają wyraźną zdolność optycznego rozpraszania rotacji i dichroizmu kołowego, jest widziany z zupełnie innej perspektywy
Widać to w charakterystycznym (zależnym od długości fali i specyficznym dla próbki) obrocie wektorów fotonów elektromagnetycznych i różnej absorpcji fotonów przez próbki, w zależności od rodzaju próbki i tego, czy wektory elektrycznego i magnetycznego pola fotonów są zawirowane w prawo czy w lewo. Taką samą zdolność mają małocząsteczkowe składniki biosystemów, takie jak cukry, nukleotydy, aminokwasy, porfiryny i inne substancje.
Dotychczas nie miało to sensu biologicznego. Teraz zjawisko aktywności optycznej można rozumieć jako podstawę do uzyskania niewyczerpanej informacji o własnym metabolizmie organizmu. Informacje odczytywane są przez endogenne emisje laserowe chromosomów, które przechodzą w regulacyjne („sensowne”) emisje radiowe biokomputera-genomu. Zostaje też usunięta sprzeczność między długością fali tak przekształconych promieni a wielkością organizmów, komórek i struktur subkomórkowych.